Cześć~!
Z okazji ponad 1000 wyświetleń przygotowałam poniższą notkę.
Naprawdę bardzo się cieszę, że ktokolwiek czyta tego bloga i od tej pory wierzę, że będzie jeszcze lepiej. Z całego serca dziękuję wszystkim, którzy tu zaglądają.
Z okazji ponad 1000 wyświetleń przygotowałam poniższą notkę.
Naprawdę bardzo się cieszę, że ktokolwiek czyta tego bloga i od tej pory wierzę, że będzie jeszcze lepiej. Z całego serca dziękuję wszystkim, którzy tu zaglądają.
Serdecznie zapraszam do czytania~!(=^w^=)~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jedzenie to również sztuka, ale o tym była już mowa w notce "Japońska kuchnia".
Teraz skoncentrujemy się na ikebanie i bonsai.
Ikebana to japońska sztuka układania kwiatów, czasem nazywana też kado, co oznacza "drogę kwiatów". Podobnie, jak w gotowaniu, nawet najdrobniejszy detal odgrywa tutaj bardzo istotną rolę, a każda kompozycja ma w sobie coś do przekazania. Japończycy patrzą na wszystko w zupełnie inny sposób niż Europejczycy i w przypadku jakiejkolwiek sztuki skupiają się przede wszystkim na drobnych szczegółach. W ikebanie nie liczy się szybkość jej wykonania, ani zbyt ozdobny wygląd.Wkłada się w nią wiele wysiłku, Nie jest to więc zwykły, udekorowany bukiecik. Ikebana obejmuje bowiem nie tylko same kwiaty, ale także łodygę, liście i gałęzie. To sztuka, w której dąży się do osiągnięcia harmonii kształtów, linii i kolorów.
Dwie najważniejsze cechy, jakie trzeba posiadać, żeby móc wykonać zamierzony efekt to zaangażowanie w pracę całego siebie oraz ogromna cierpliwość. Układając ikebanę, w pomieszczeniu powinna również panować cisza, gdyż pomaga ona oczyścić umysł i uzyskać pełną harmonię.
Podstawą wszelkiej kompozycji ikebany są trzy wierzchołki symbolizujące niebo, ziemię i ludzkość. Za twórcę ikebany uważany jest mnich Senkei Ikenobo żyjący w XV wieku. Od tamtego czasu utworzono wiele szkół układania ikebany.
Zdjęcia przedstawiające ikebanę:
Bardzo podobną do ikebany sztuką jest bonsai.
Taj jak w ikebanie, potrzeba w niej dużo cierpliwości, wytrwałości i dbałości o szczegóły.
Sztuka ta pochodzi z Chin, polega z kolei na modelowaniu roślin- drzew lub krzewów uprawnych- poprzez ich nacinanie i naginanie w odpowiednio dobranych, płaskich pojemnikach zwanych bon. Sztuka ta jednak zanikła w Chinach, a w Japonii osiągnęła doskonałość.
Z reguły bonsai wykonywane są z długowiecznych drzew, takich jak sosna, dąb, cis, czy świerk. Oprócz tego bonsai można wykonać różnymi stylami. Podam przykładowo kilka z nich.
Tutaj bonsai w stylu Fukinagashi(styl ukształtowany przez wiatr). W tym stylu bonsai, gałęzie wyrastają lub są wygięte tylko w jedną, wyznaczoną przez wiatr stronę.
Drzewko w stylu Moyogi(wyprostowany, nieregularny.) W celu nadania drzewku perspektywy, jedną gałąź należy formować na lewo, drugą na prawo, trzecią do tyłu lub do przodu i potem znowu na lewo, na prawo, itd.
Bonsai wykonane rzadko spotykanym stylem Netsuranari(styl pełzający.) To styl, gdzie drzewko posiada nieparzystą liczbę pni wyrastających z poziomo zakopanego w pojemniku korzenia.
Styl Ishizuke, gdzie drzewka bonsai sadzone są na pojedynczych kamieniach.
Są na to dwa sposoby.
Pierwszy to forma z korzeniami oplatającymi kamień. Forma ta występuje w naturze w okolicach, gdzie drzewa zasiedlają półki i szczeliny.
Drugi sposób natomiast to forma posadzona na kamieniu.
Forma ta różni się od poprzedniej tym, że korzenie związane są z kamieniami i sięgają podłoża.
Drzewka w stylu Ishizuke:
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Temat ikebany i bonsai mamy już za sobą.
Znów wyrobiłam się przed terminem(miało być za tydzień, a minęły dwa dni.)
Chyba muszę częściej podawać konkretne terminy, w których będę umieszczać posty, bo wtedy jestem pewna, że będą gotowe wcześniej... ^-^''
Jeszcze raz bardzo dziękuję wszystkim czytelnikom~!
We wtorek wrzucę coś nowego.
Pozdrawiam,
/ Izumi ♥
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz